Omurga Kayması
Doğumsal nedenlere ve daha sonra oluşan dejenerasyonlara bağlı olarak bel omurgalarında ve boyun omurgalarında kayma meydana gelebilir. Menteşe görevi görerek omurgaları birbirine bağlayan eklemler doğuştan gelişmemiş olabilir. Veya yüklenmelere bağlı olarak eklemler fonksiyonunu yitirebilir ve omurgaları birbirine bağlayan ön ve arka bağlar koparak bütünlük bozulabilir; böylece omurlar birbirleri arasında yer değiştirebilir.
Bel kaymalarında birden dörde kadar derecelendirilme yapılır. Fonksiyonel ve dinamik grafiler çekilip kaymanın derecesi ve hareketli olup olmadığı belirlendikten sonra tedavi yöntemi planlanır. Ana tedavi biçimi stabilizasyon dediğimiz omurgaları birbirine bağlama yöntemidir. Operasyonda vidalarla birleştirme yapılır. Birinci dereceye kadar olan bel kaymalarında tamamen kapalı yöntemle tek bir delikten girilerek menteşe görevi gören faset eklemine vidalama yapılabilir. Bu yöntemden 12 saat sonra normal hayatına dönebilir.
Boyun omurgalarındaki kaymalar da benzer yöntemlerle tedavi edilebilir. Ancak boyun omurgaları daha küçük olduğu için önden ya da arkadan olmak üzere iki çeşit teknikle yapılır. Kayma çok ileri derecedeyse ön taraftan girilerek plak vida sistemiyle sabitlenir. Boyun kaymasında da minimal invaziv cerrahi girişimler uygulanabilir.
